Ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι τόνισε σε τηλεοπτική συνέντευξή του, η οποία μεταδόθηκε χθες Σάββατο, πως «ευελπιστεί ότι ο ίδιος και η ελβετίδα ομόλογός του Βιόλα Άμχερτ θα ορίσουν εντός των προσεχών ημερών την ημερομηνία για τη διεξαγωγή διεθνούς ειρηνευτικής συνόδου στην Ελβετία, με τη συμμετοχή 80-100 χωρών».
Η Ρωσία έχει διαμηνύσει πως μια τέτοια σύνοδος θα ήταν άσκοπη χωρίς τη δική της συμμετοχή. Το Κίεβο είχε πει ότι η Μόσχα δεν θα προσκληθεί. Από την μεριά της η Ρωσία έχει δηλώσει πως αν δεν έχει υπάρξει συμφωνία μέχρι να λήξει η θητεία του Ζελένσκι, δεν θα έχει καμία νομιμοποίηση για να διαπραγματευτεί συνθήκη ειρήνης.
Ο Ζελένσκι είπε ότι πρέπει αρχικά να συμφωνηθεί η ημερομηνία μεταξύ του ίδιου και της προέδρου της Ελβετίας, ώστε ακολούθως να σταλούν οι προσκλήσεις σε ξένους ηγέτες. «Αναμένουμε να συμμετάσχουν 80 έως 100 χώρες», είπε ο ουκρανός πρόεδρος και συμπλήρωσε: «Πιστεύω ότι αυτός θα είναι ο αριθμός των χωρών που θα προσπαθήσουν τουλάχιστον να υποχρεώσουν τη Ρωσία να αποδεχθεί μια δίκαιη ειρήνη».
Σύνοδος ειρήνης ή φιέστα πολιτικής απομόνωσης;
Στη διάρκεια της συνέντευξης που βιντεοσκοπήθηκε κατά την επίσκεψή του στην περιφέρεια Τσερνίχιβ, όπου επιθεώρησε οχυρωματικά έργα την Παρασκευή, ο Ζελένσκι είπε ότι δεν είχε ακόμη συγκεκριμένη λίστα χωρών. «Θα συμφωνήσουμε πώς θα γίνει τις επόμενες ημέρες», είπε. «Ημέρες, ελπίζω. Όχι εβδομάδες», τόνισε.
Ερωτηθείς σχετικά με τον ρόλο της Τουρκίας, ο Ζελένσκι εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στον πρόεδρο Ερντογάν για την υποστήριξή του και τη βούληση να μεσολαβήσει, επισημαίνοντας ότι η Άγκυρα έχει επίσης άλλα συμφέροντα και ισχυρούς δεσμούς με τη Μόσχα. «Η Τουρκία ως μεσολαβήτρια δεν μας αρκεί» είπε, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα είναι μεταξύ των κρατών που θα συμμετάσχουν σε μια μεσολαβητική προσπάθεια.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας αναγνωρίζει ότι μια διεθνής ειρηνευτική σύνοδος θα είναι εξαιρετικά περίπλοκη, λαμβάνοντας υπόψη ότι σε αυτήν θα εκπροσωπηθούν χώρες που έχουν ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία. Οι μοναδικοί ορατοί στόχοι του Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι είτε η πολιτική απομόνωση της Ρωσίας, είτε η προσπάθεια για περαιτέρω χρηματοδότηση από τους συμμετέχοντες σε αυτή. Η ειρήνη χρειάζεται και τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.