Η δολοφονία του αρχηγού της Χεζμπολάχ Σαγιέντ Χασάν Νασράλα από το Ισραήλ αντιμετωπίστηκε με σιωπή από πολλά σουνιτικά κράτη της περιοχής, αναδεικνύοντας τη διάσπαση μεταξύ των πληθυσμών που είναι εξοργισμένοι με το Ισραήλ και των αρχών που εξομαλύνουν τους δεσμούς με το Ισραήλ ή αντιτίθενται στην Χεζμπολάχ και το Ιράν.
Ο Νασράλα, ο οποίος ηγήθηκε της ισχυρής σιιτικής ένοπλης ομάδας για 32 χρόνια, δημιούργησε περιφερειακούς εχθρούς πέρα από το Ισραήλ και τη Δύση. Οι χώρες του Κόλπου και ο ευρύτερος Αραβικός Σύνδεσμος χαρακτήρισαν την ομάδα του «τρομοκρατική οργάνωση» το 2016, αν και ο Σύνδεσμος απέσυρε τον χαρακτηρισμό νωρίτερα φέτος. Μια από τις αιτίες ήταν η χρόνια κόντρα με την Σαουδική Αραβία και την παρέμβαση της τελευταίας στην Υεμένη που πυροδότησε έναν εμφύλιο και έναν εξωτερικό πόλεμο.
Η σουνιτοκρατούμενη Σαουδική Αραβία ανέφερε σε ανακοίνωσή της αργά την Κυριακή ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις στον Λίβανο με «σοβαρή ανησυχία» και προέτρεψε για τη διατήρηση της κυριαρχίας και της περιφερειακής ασφάλειας του Λιβάνου. Αλλά δεν έκανε καμία αναφορά στον Νασράλα. Η Σαουδάραβες έχουν μια πολιτική για την Παλαιστίνη και μια εντελώς διαφορετική για τον Λίβανο.
Και τα σουνιτικά κράτη Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Μπαχρέιν παρέμειναν εντελώς σιωπηλά σχετικά με τη δολοφονία του Νασράλα. Τα ΗΑΕ και το Μπαχρέιν εξομάλυναν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ το 2020 και το Μπαχρέιν κατέστειλε μια σημαντική φιλοδημοκρατική εξέγερση της σιιτικής κοινότητάς του το 2011.
Γιατί δεν αναφέρουν καν το όνομα «Νασράλα»;
Η φιλοϊρανική τηλεόραση LuaLua του Μπαχρέιν, ωστόσο, μετέδωσε βίντεο που έδειχναν πορείες μετρίου μεγέθους, οι οποίες, όπως είπε, ήταν σε ένδειξη πένθους για τον Νασράλα. Το κανάλι ανέφερε ότι το καθεστώς του Μπαχρέιν «επιτέθηκε» στους διαδηλωτές και κράτησε ορισμένους από αυτούς.
Ο ιστότοπος της αντιπολίτευσης του Μπαχρέιν Bahrain Mirror ανέφερε ότι το βασίλειο συνέλαβε έναν σιίτη κληρικό επειδή εξέφρασε τα συλλυπητήριά του για τον Νασράλα. Το Reuters δεν ήταν σε θέση να επαληθεύσει τις αναφορές των μέσων ενημέρωσης του Μπαχρέιν. Σύμφωνα με ανακοίνωση της αιγυπτιακής προεδρίας, ο πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι μίλησε τηλεφωνικά με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου Νατζίμπ Μικάτι και δήλωσε ότι το Κάιρο απορρίπτει κάθε παραβίαση της κυριαρχίας του Λιβάνου, χωρίς να αναφέρει τον Νασράλα.
Η Αίγυπτος έχει ασκήσει κριτική στο Ιράν και τους πληρεξουσίους του στο παρελθόν, αν και έχει διατηρήσει ανεπίσημες επαφές με το Ιράν και ο υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου έχει πραγματοποιήσει επίσημες συναντήσεις με Ιρανούς αξιωματούχους τον τελευταίο χρόνο.
Στην πρώτη τηλεοπτική ομιλία του μετά τη δολοφονία του Νασράλα την Κυριακή, ο Σίσι δήλωσε ότι η περιοχή περνάει δύσκολες καταστάσεις και είπε ότι η Αίγυπτος «διαχειρίζεται τα θέματά της με τρόπο που να διαφυλάσσει την ίδια και την περιοχή όσο το δυνατόν περισσότερο, χωρίς να παρασύρεται σε θέματα που μπορούν να επηρεάσουν τη σταθερότητα και την ασφάλειά της». Επίσης, δεν έκανε καμία αναφορά στον Νασράλα στην ομιλία του. Άλλα κράτη όπως η Συρία και το Ιράκ έχουν κηρύξει τριήμερο πένθος.
Η λέξη «Νασράλα» τρεντάρει στο διαδίκτυο αλλά για διαφορετικούς λόγους
Το όνομα του Χασάν Νασράλα είναι από το Σάββατο σε πολλά αραβικά κράτη δημοφιλές στο διαδίκτυο, με πολλούς να θρηνούν για την απώλειά του. Ο σεΐχης Αχμέντ μπιν Χαμάντ αλ-Χαλίλι, ο μεγάλος μουφτής του κράτους του Ομάν στον Κόλπο, ανέφερε σε ανάρτησή του στο X ότι η χώρα του «θλίβεται από τον θάνατο του γενικού γραμματέα της Χεζμπολάχ, αφού υπήρξε αγκάθι στο λαιμό του σιωνιστικού σχεδίου για περισσότερες από τρεις δεκαετίες».
Όμως άλλοι χρήστες άσκησαν κριτική στον Νασράλα, ιδίως για την παρέμβαση της Χεζμπολάχ στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Μαζί με την υποστήριξη του Ιράν και της Ρωσίας, η παρέμβαση αυτή βοήθησε τελικά τον πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ να ανακτήσει τον έλεγχο μεγάλου μέρους της χώρας από τους αντικυβερνητικούς αντάρτες.
Η Χεζμπολάχ πολέμησε το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία και στήριξε τον Μπασάρ αλ Άσαντ να παραμείνει στην εξουσία, υπάρξαν διοικητές πεδίου και πολέμησαν εναντίον πολλών εκ των 8 στρατών που δρούσαν στη Συρία. Την ίδια βοήθεια έλαβε ο Μπασάρ αλ Άσαντ από τους Φρουρούς της Επανάστασης. Ακόμα η Χεζμπολάχ συνέβαλε τα μέγιστα στην απελευρέωση δεκάδων πόλεων στο Ιράκ από το Ισλαμικό Κράτος. Έτσι εξηγείται το τριήμερο πένθος σε αυτές τις χώρες.
Στην περίπτωση της Συρίας, η Χεζμπολάχ, η Τεχεράνη και οι Ιρακινές σιίτικες πολιτοφυλακές έχουν ελεύθερη πρόσβαση στην χώρα ως ανταμοιβή για την βοήθεια που έδωσαν στο καθεστώς Άσαντ, την στιγμή της ανάγκης.
Οργή εναντίον του Νασράλα
«Τα θύματα του Νασράλα στη Συρία είναι εκατοντάδες χιλιάδες, αξίζει έλεος από τους μουσουλμάνους;» δήλωσε αντίθετα ο δημοσιογράφος Ομάρ Αλ Τζαμάλ, με έδρα το Ιράκ, στο Χ.
Ο δημοσιογράφος Σαΐφ αλ Νταρέι, με έδρα τα ΗΑΕ, μοιράστηκε σε ανάρτησή του στο X ένα βίντεο που, όπως είπε, απεικονίζει τη «χαρά» των κατοίκων στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας μετά την είδηση της δολοφονίας του Νασράλα. «Η Χεζμπολάχ έκανε ό,τι δεν έκαναν οι Εβραίοι εναντίον των αδελφών μας στη Συρία», είπε.
Ο Σαουδάραβας ποιητής Αμπντούλ Λατίφ αλ Σέιχ δήλωσε στο X: «Η πανηγυρική χαρά (για τη δολοφονία του Nasrallah) δεν είναι απλώς μια τυχαία εχθρότητα, αλλά μια φυσική αντίδραση σε μια σειρά βρώμικων πολιτικών και ενεργειών που έχουν προκαλέσει ευρεία δυσαρέσκεια».
Ισορροπίες στην κριτική
Άλλοι προσπάθησαν να εξισορροπήσουν την κριτική στον Νασράλα και στο Ισραήλ, του οποίου οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα και η πρόσφατη κλιμάκωση στο Λίβανο έχουν προκαλέσει ευρεία οργή.
«Η χαρά και η πανηγυρική χαρά τώρα είναι η επίτευξη νίκης για τον εχθρό, ο κατακερματισμός του (αραβικού) έθνους και η προδοσία του λαού του Λιβάνου και της Γάζας», δήλωσε ο παρουσιαστής της αιγυπτιακής τηλεόρασης Λαμίς Λαχαντίντι στο X. «Βάλτε στην άκρη τις διαφορές σας και ξεχάστε το Ιράν, καθώς υπάρχει μια αραβική χώρα που βομβαρδίζεται κάθε ώρα».
Οι μοναρχίες και οι δικτατορίες του Αραβικού κόσμου, ειδικά όσες θέλουν να προσεγγίσουν το Ισραήλ ώστε να έχουν καλή σχέση με τις ΗΠΑ, έχουν απαγορεύσει τις διαδηλώσεις εναντίον του Ισραήλ. Οι περισσότερες χώρες προβαίνουν σε συλλήψεις των διαδηλωτών και πολυήμερες φυλακίσεις. Δεν μπορούν να επιτρέψουν την ελευθερία στην διαμαρτυρία καθώς στις χώρες τους απαγορεύονται.
Αντίστοιχα πολλές χώρες εχθρεύονται το Ιράν και τους συμμάχους του, γιατί έχουν μια πιο κάθετη πολιτική ενάντια στις ΗΠΑ και το Ισραήλ και ζητούν από τις σουνιτικές χώρες να κάνουν το ίδιο. Οι μονάρχες και οι απόλυτοι ηγέτες αυτών των χωρών νιώθουν τις αντιδράσεις του λαού για την στάση τους και φοβούνται την πιθανότητα της πτώσης. Όπως και στην Ευρώπης, σε δεκάδες περιπτώσεις, το λαϊκό αίσθημα απέχει παρασάγγας από τις αποφάσεις των κυβερνώντων στα ζητήματα της Παλαιστίνης και του Λιβάνου.
Πηγή: Reuters