Eίδαμε τον Καρυπίδη ξανά στο χορτάρι, μακριά από εκεί που είναι η θέση του παράγοντα. Ξανά σε ρόλο… κυνηγού.
Γιατί θεώρησε ότι αδικήθηκε και γιατί προφανώς θεωρεί πως έχει το δικαίωμα να εισβάλλει στον αγωνιστικό χώρο για να τα… πει με τον διαιτητή. Το έκανε απέναντι στην άτυχη Φραπαρ στον τελικό του Κυπέλλου τον περασμένο Μάιο, κυνηγώντας την έως και τα αποδυτήρια. Σκηνές που έκαναν τον γύρο του κόσμου δυσφημίζοντας όχι απλά το ποδόσφαιρο μας αλλά συνολικά την χώρα μας. Το έκανε και στο Κλεάνθης Βικελίδης λίγη ώρα πριν, στο ημίχρονο του αγώνα του Άρη με τον Βόλο με στόχο τον Τσαγκαρακη.
Δεν άρεσε βλέπετε το 0-1 του ημιχρόνου (που έμεινε τελικά ως το τέλος) και θεώρησε πως πρέπει να αναλάβει δράση. Και το ζητούμενο βεβαίως είναι αν, ως οφείλουν, θα αναλάβουν δράση και οι αρμόδιοι. Η παρέμβαση του αθλητικού εισαγγελέα είναι μονόδρομος. Εκτός αν θεωρούμε πως είναι νορμάλ κάθε φορά που θεωρεί ο Θόδωρος Καρυπίδης ότι αδικείται να κάνει βόλτες στον αγωνιστικό χώρο για να τα… πει με τον διαιτητή.
Στο «ντου» στην Γαλλίδα διαιτητή του τελικού του Κυπέλλου είχε τιμωρηθεί από τους αρμόδιους αλλά από ότι φαίνεται δεν κατανόησε το λάθος της πράξης του. Και έτσι ήρθε η σειρά του Τσαγκαράκη που παρεμπιπτόντως έδωσε πέναλτι υπέρ του Άρη στο 37ο λεπτό αλλά με την παρέμβαση του VARίστα, Πολυχρόνη το πήρε πίσω. Διορθώνοντας το λάθος του όπως φάνηκε ξεκάθαρα. Όχι βεβαίως για τον Καρυπίδη που με το σφύριγμα της λήξης βρέθηκε δίπλα στον Καρυπίδη να του λέει τα.. δικά του.
Έχοντας προφανώς αυτή την λογική για το ποδόσφαιρο. Ο κίνδυνος για την δεύτερη σερί ήττα στο πρωτάθλημα, όπως τελικά συνέβη καθώς το 1-0 του Βόλου έμεινε έως το φινάλε της αναμέτρησης, φαίνεται πως είχε γίνει αντιληπτός από τον Καρυπίδη που θεώρησε πως έπρεπε να επέμβει. Όπως πρέπει, για την ακρίβεια οφείλει να επέμβει ο αθλητικός δικαστής. Με την διαφορά πως ο τελευταίος θα πράξει το σωστό.