Ας δούμε τι ακριβώς έκανε στα πρώτα 17’ του ντέρμπι με την ΑΕΚ ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί: στην αρχή, πέναλτι για το 1-0, με το γνωστό στυλ και την περίσσεια αυτοπεποίθηση. Στη συνέχεια, κεφαλιά-οβίδα άουτ, όχι ο καλύτερος συγχρονισμός στο άλμα. Και λίγο μετά, σε νέα προσπάθεια με το κεφάλι, έδιωξε δύσκολα ο Στρακόσα. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, πάντα «μέσα» στο γκολ ο Ελ Κααμπί και εκφραστής όλων των επιθετικών προσπαθειών του Ολυμπιακού.
Αργότερα, χτύπησε σε πτώση και οι πάντες ανησύχησαν, ωστόσο ο στράικερ έχει δείξει πως είναι «γερό σκαρί». Συνέχισε κανονικά στο ντέρμπι και στο δεύτερο ημίχρονο έφτασε στο «άψε σβήσε» σε ένα ονειρικό χατ-τρικ. Μπήκαν έτσι οι βάσεις για έναν θρίαμβο. Το τελικό 4-1 δείχνει κολακευτικό για μια ΑΕΚ με ποδοσφαιριστές που συναγωνίζονταν στην άμυνα για το ποιος θα κάνει τα περισσότερα λάθη (νικητής εδώ ο Ρότα), στα χαφ ποιοι θα… βαδίσουν παραπάνω (θριαμβευτής ο Περέιρα), ενώ η ύπαρξη ονομάτων στο ρόστερ καταφανώς μπερδεύει τον Αλμέιδα και οι επιλογές του κόουτς είναι τουλάχιστον συζητήσιμες. Μένει να φανεί αν ο προπονητής από την Αργεντινή έχει τη δύναμη να αλλάξει τα δεδομένα, γιατί το χειρότερο για τον ίδιο είναι πως ακόμη και εντός της ΑΕΚ μειώνονται οι θαυμαστές του. Αν αυτό έχει τη σημασία του…
Επιστροφή στον Ολυμπιακό και τον θρίαμβο: όταν έχεις στην εξέδρα τον Εσε, χάνεις (με τραυματισμό) στο 33’ τον Κάρμο και στο 44’ τον Τσικίνιο, δηλαδή τη ραχοκοκαλιά σου, αλλά βρίσκεις τον τρόπο να φτάσεις σε τέτοια ευρεία νίκη, σημαίνει πολύ απλά πως έχεις κάνεις καλή δουλειά στον τομέα της προετοιμασίας.
Τα εύσημα στον Μεντιλίμπαρ γιατί συνεχίζει τα μικρά «θαύματα»! Εστω κι αν τέτοια δεν υπάρχουν στο ποδόσφαιρο και αυτό που μετρά είναι η σκληρή δουλειά. Την ώρα που ο Αλμέιδα λες και «χάνει» ποδοσφαιριστές με τον τρόπο που διαχειρίζεται την κατάσταση, ο Μεντιλίμπαρ «κερδίζει» και βγάζει λαγούς από το καπέλο. Ο Μουζακίτης, ώριμος και σταθερός, χωρίς το κάτι εξτρά στο παιχνίδι του.
Ο Κωστούλας πανέτοιμος για την εθνική Ανδρών και όχι κύριοι προπονητές της Ομοσπονδίας για τους Νέους ή τις Ελπίδες. Ο Πιρόλα, βράχος και με ετοιμότητα να καλύψει το αριστερό άκρο ή το κέντρο της άμυνας. Ο δε Ροντινέι, ήρθε για δεξιός μπακ προ ετών, εφέτος έχει παίξει δεξιός χαφ και με την ΑΕΚ τον είδαμε αριστερά στα άκρα. Τι άλλο να κάνει ο Βραζιλιάνος πολυθεσίτης; Ο δε Ζέλσον Μαρτίνς, θύμισε με τις …ποδιές που έκανε στους αντιπάλους, πόσο ωραίο είναι το ποδόσφαιρο όταν σμίγουν η αποτελεσματικότητα και η ζωγραφική στο χορτάρι.
Ενας υπέροχος παίκτης, ικανός να ξεδιπλώνει αντεπιθέσεις όταν βρίσκει χώρο για δράση και να τρέξει τους αντιπάλους του. Εν προκειμένω τον Χατζισαφί, γιατί αυτή τη φορά το πλάνο ήταν να χτυπηθεί η αριστερή, μάλλον ευάλωτη, πλευρά της ΑΕΚ.
Καθόλου τυχαία, οι πρόσφατες σπουδαίες νίκες του Ολυμπιακού στα ντέρμπι ήρθαν ακριβώς επειδή μιλάμε για ντέρμπι! Με τον ΠΑΟΚ γηπεδούχο στην Τούμπα να θέλει να βγει στην επίθεση και να πληγώνεται δεχόμενος απανωτούς αιφνιδιασμούς. Και την ΑΕΚ στο Νέο Φάληρο να μη «διαβάζει» σωστά τον αγώνα, να πιάνεται στη φάκα ο Αλμέιδα και να επιλέγει σύστημα επιθετικό απέναντι στους Ερυθρόλευκους που ακριβώς αυτό ζητούν.
Το πρόβλημά τους είναι όταν καλούνται να διασπάσουν συμπαγή άμυνα. Με την ΑΕΚ να παίζει ανοιχτά στο ντέρμπι, ήταν σαν να έλεγαν στον Ελ Κααμπί, αυτόν τον σεσημασμένο σκόρερ, ιδού ο δρόμος για ένα χατ τρικ. Σιγά που θα το αρνιόταν τέτοιος φορ κλάσης και της μιας επαφής…