Πόσες χαρές μπορεί να «κρύβει» μια αθλητική σεζόν; Ο λόγος έχει να κάνει με στιγμές που θεωρούνται και ορόσημα. Για τον Βαγγέλη Παυλίδη, το 2024 που σε λίγες εβδομάδες μας αποχαιρετά, του έφερε το πιο πλατύ χαμόγελο και ιδού το γιατί:
Το περασμένο καλοκαίρι αποφάσισε να αφήσει το ολλανδικό πρωτάθλημα και την όχι πολύ ισχυρή ΑΖ’67, προκειμένου να δοκιμάσει την τύχη του στην Πορτογαλία. Σωστές επιλογές, υπό την έννοια πως τόσο στις Κάτω Χώρες όσο και στην Ιβηρική, οι Ελληνες παίκτες «έχουν τον τρόπο τους» και ξεχωρίζουν. Η Μπενφίκα και οι Αετοί αποτελούν δυνατό brand.
Τον Οκτώβριο σημείωσε δύο γκολ με τη φανέλα της ελληνικής εθνικής ομάδας στο Γουέμπλεϊ, ήρθε η νίκη με σκορ 2-1, η πρώτη απέναντι στα Τρία Λιοντάρια. Ταρακουνήθηκε η Ευρώπη! Με τον Παυλίδη απόλυτο πρωταγωνιστή κι ας είχε χάσει (πρόσκαιρα) τη θέση του στην ενδεκάδα από τον Ιωαννίδη. Εκτοτε, με ηθικό στα ουράνια, συνέχεια ανεβάζει στροφές.
Πριν από μία εβδομάδα συμπλήρωσε τα 26 του χρόνια. Τελικά, στην πέμπτη αγωνιστική του Τσάμπιονς Λιγκ, πήρε το καλύτερο δώρο. Το πρώτο του γκολ στη διοργάνωση και θρίαμβος της Μπενφίκα (3-2) στο άντρο της Μονακό. Δεν ήταν τόσο εύκολο, καθώς οι Μονεγάσκοι αυτή την περίοδο δείχνουν σε φόρμα και έτρεχαν αήττητο σερί. Οι Αετοί, πάντως, λες και …πέταξαν, έφτασαν τους εννιά βαθμούς, πήγαν στην 14η θέση και αναπτέρωσαν τις ελπίδες πρόκρισης στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ.
Καθόλου τυχαία, λοιπόν, ο Παυλίδης είναι ξανά το πρόσωπο της ημέρας. Για τη μαχητικότητα που βγάζει στο χορτάρι. Τη συνέπεια που δείχνει όταν αγωνίζεται. Και ασφαλώς για τα γκολ που σημειώνει. Ισως δεν είναι κλασικός σκόρερ, όταν όμως βρίσκει δίχτυα μιλάμε για ένα σημαντικό γεγονός και ο στράικερ στην περίπτωση αυτή αφήνει για τα καλά το στίγμα του.