Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν είναι ποδοσφαιριστής. Δεν είναι προπονητής. Δεν ήταν άνθρωπος του ποδοσφαίρου. Με την έννοια που έχουμε συνηθίσει να δίνουμε στη φράση στην Ελλάδα. Δεν έχτισε την καριέρα του στον χώρο του αθλητισμού. Όλα ξεκίνησαν από τα αποδυτήρια. Του Ολυμπιακού. Εκεί που τον πήγαινε ο πατέρας του, Μιλτιάδης Μαρινάκης, όταν ο ίδιος αποτελούσε μέλος της διοίκησης και ένας από τους ιστορικούς παράγοντες που έσωσαν τον σύλλογο από την καταστροφή εκείνη την εποχή.
Η εμπλοκή που είχε εξ αρχής ο Βαγγέλης Μαρινάκης με το ποδόσφαιρο, έγινε με αφορμή την αγάπη για τον Ολυμπιακό. Εκείνο που πολύς κόσμος ξεχνάει, είναι πώς και (κυρίως) ανέλαβε τις τύχες του συλλόγου. Διότι στο μακρινό 2010, κανείς δεν εμφανίστηκε να πάρει την ομάδα από τον Σωκράτη Κόκκαλη. Για την ακρίβεια, ακόμη και όσοι υποτίθεται θα βοηθούσαν και είχαν δεσμευτεί επ’ αυτού, έκαναν πίσω λίγο πριν την αλλαγή σελίδας.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης ανέλαβε τον Ολυμπιακό το 2010, στην κορύφωση ουσιαστικά της χειρότερης οικονομικής κρίσης που γνώρισε μεταπολεμικά η Ελλάδα. Μια κρίση βάναυση και ακραία, που γονάτισε την οικονομία, τα νοικοκυριά και αποθάρρυνε ακόμη και πανίσχυρους οικονομικά παράγοντες να αναλάβουν την ευθύνη να πάνε τον Ολυμπιακό στην επόμενη ημέρα. Ο Μαρινάκης το έκανε. Και αυτό, χωρίς να έχει δουλειές στην Ελλάδα. Χωρίς να έχει εξαρτήσεις και «υποχρεώσεις» εντός συνόρων.
Στο σήμερα, ο Ολυμπιακός είναι μια άλλη ομάδα. Τον Απρίλιο, κατέκτησε το Youth League. Τον Μάιο, κατέκτησε το Conference League. Είναι υποψήφια κορυφαία ομάδα του πλανήτη στα παγκοσμίου φήμης Globe Soccer Awards. Και σήμερα το απόγευμα, ο Βαγγέλης Μαρινάκης τιμάται με το European Golden Boy Career Award από τα βραβεία «Golden Boy». Έναν από τους σημαντικότερους θεσμούς του διεθνούς ποδοσφαίρου. Με παγκόσμια απήχηση και τεράστια σημασία.
Επιστρέφουμε στην αρχή. Ο Μαρινάκης δεν είναι ποδοσφαιριστής. Δεν είναι προπονητής. Δεν είναι «επαγγελματίας του ποδοσφαίρου». Κι όμως, βραβεύεται από τους διοργανωτές και τους εκπροσώπους των κορυφαίων μέσων της Ευρώπης, που συμμετέχουν στην απόφαση για το ποιος θα λάβει συγκεκριμένου ειδικό βραβείο, για όσα έχει πετύχει στο ποδόσφαιρο. Σε αυτή την «καριέρα», την πορεία των 14.5 ετών στον Ολυμπιακό, αλλά και στα 7,5 χρόνια που έχει τον έλεγχο της Νότιγχαμ Φόρεστ.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης συνέδεσε το όνομά του με επιτυχίες που δεν είχαν προηγούμενο. Ελληνική ομάδα κατέκτησε ευρωπαϊκό τίτλο για πρώτη φορά στην ιστορία. Ελληνική ομάδα κατέκτησε το Champions League Νέων, για πρώτη φορά, επίσης. Μάλιστα, αυτά τα δύο συνέβησαν την ίδια χρονιά. Με τον Ολυμπιακό να είναι η μοναδική ομάδα στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, με δύο τρόπαια την ίδια σεζόν. Τα δύο από τα τέσσερα της UEFA! Με τους Ερυθρόλευκους να παρουσιάζουν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο τη φιλοσοφία τους, τη μενταλιτέ τους, αλλά και τα αποτελέσματα της απόφασης Μαρινάκη να υπάρξει εμπιστοσύνη, σωστή εκπαίδευση και προετοιμασία στα νέα παιδιά.
Ο Ολυμπιακός, η αγάπη του, το πάθος για τον σύλλογο, έβαλε τον Βαγγέλη Μαρινάκη βαθιά στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Έναν κόσμο που δεν του φέρθηκε καλά εξωαγωνιστικά. Αλλά δεν άλλαξε την πορεία των πραγμάτων. Τα τρόπαια, τις διακρίσεις, τις ιστορικές επιτυχίες. Και κυρίως, το «know how». Του προσέφερε τη γνώση για να πάει παρακάτω. Να συνεχίσει να νικάει σε «γήπεδα» που .ηταν απάτητα και θεωρούνταν απαγορευτικά για οποιονδήποτε Έλληνα επιχειρηματία.
Επί εποχής Μαρινάκη η παρηκμασμένη Νότιγχαμ Φόρεστ άρχισε να ανακτά ξανά την παλιά της αίγλη. Δεν είναι υπερβολή. Επέστρεψε στην Premier League, μετά από 23 χρόνια, στα οποία ποτέ δεν έφτασαν καν κοντά στο να σκεφτεί άνοδο. Εμεινε στην κατηγορία. Και πλέον έχει περάσει στην… τρίτη φάση του σχεδίου της διοίκησης Μαρινάκη για την επιστροφή στην κορυφή. Στη φάση της μονιμοποίησης στο top10 των ομάδων του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο και στην ευρωπαϊκή επιστροφή. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην 4η θέση. Πάνω από τη Μάντσεστερ Σίτι. Με την «ελληνική τεχνογνωσία» να οδηγεί τους «Trees» σε μονοπάτια που θυμίζουν ξανά τις ημέρες δόξας μιας ομάδας που έχει στη συλλογής της δύο τρόπαια Champions League.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν μια επανάληψη όσων έχει επιτύχει ο Βαγγέλης Μαρινάκης ως παράγοντας του ποδοσφαίρου. Αποτελούν τους λόγους που βραβεύεται απόψε στο Museo Nazionale dell’Automobile στο Τορίνο. Όλα τα παραπάνω, και ειδικά η τρομερή επιτυχία στους Νέους, που αποτελεί και το βασικό αντικείμενο των Golden Boy Awards, οδήγησαν τους διοργανωτές στο να κάνουν τον διοικητικό ηγέτη Ολυμπιακού και Νότιγχαμ Φόρεστ ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα της βραδιάς.
Για την ιστορία, το European Golden Boy Career Award, έχει δοθεί μόνο σε έναν παράγοντα και δη μη Ιταλό: Στον μεγάλο Καρλ-Χάινς Ρουμενίγκε. Το «τοτέμ» της Μπάγερν Μονάχου και της Nationalmannschaft. Έναν από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του γερμανικού και παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο οποίος τιμήθηκε το 2020, και για όσα πέτυχε στη διοίκηση της Μπάγερν, αλλά κυρίως, για τη συνολική πορεία του, με βάση την ποδοσφαιρική του ιστορία. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι ο πρώτος που τιμάται με το συγκεκριμένο βραβείο, χωρίς να ήταν ποδοσφαιριστής ή προπονητής! Και αυτό τα λέει όλα…