Διαθέτοντας τον μεγαλύτερο και έναν από τους πιο σύγχρονους στρατούς του πλανήτη, η πολεμική ικανότητα της Κίνας φαίνεται να είναι τρομερή. Αμερικανικές εκθέσεις μάλιστα θεωρούν ότι το Πεκίνο δαπανά πολύ περισσότερα χρήματα στην άμυνα απ’ ότι δείχνει επίσημα. Είναι, λοιπόν τόσο επικίνδυνος ο Κίτρινος Δράκος στρατιωτικά;
Η Κίνα έχει περισσότερα πολεμικά πλοία από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και μπορεί σύντομα να έχει περισσότερα μαχητικά αεροσκάφη από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Επιπλέον, η ποιότητα των αεροσκαφών, των πολεμικών πλοίων, των υποβρυχίων και των αεροπλανοφόρων της Κίνας υστερεί μόνο σε σχέση με αυτή του αμερικανικού στρατού. Σε ορισμένους τομείς, ωστόσο, όπως στους υπερηχητικούς πυραύλους, η Κίνα έχει ξεπεράσει και τις ΗΠΑ.
Δυτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Κίνα έχει επισκιάσει τον στρατό των ΗΠΑ για να γίνει ο «ισχυρότερος στρατός» στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού.
Ωστόσο, πρόσφατη έκθεση της αμερικανικής δεξαμενής σκέψης RAND –που παραδοσιακά υπερτιμά τον «κινεζικό κίνδυνο»- έρχεται να ανατρέψει αυτή την εικόνα.
Ειδικότερα, ο αμυντικός αναλυτής Τίμοθι Ρ. Χιθ, δεν είναι καθόλου πεπεισμένος ότι ο εντυπωσιακός ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (PLA) με τα προηγμένα όπλα και τον εξοπλισμό του μπορεί να ανταποκριθείσε σε έναν σύγχρονο πόλεμο.
Ο κινεζικός στρατός παραμένει βασικά επικεντρωμένος στην υποστήριξη της εξουσίας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) αντί να προετοιμάζεται για πόλεμο. Τα επιτεύγματα του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού της Κίνας έχουν σχεδιαστεί πρωτίστως για να ενισχύσουν την κυριαρχία του κόμματος.
Ο Χιθ προσθέτει ότι στην ιστορία του, ο κινεζικός στρατός έδινε προτεραιότητα στην πολιτική πίστη και την επιβολή του κανόνα του κόμματος έναντι της πολεμικής ετοιμότητας, ειδικά μετά τον Πόλεμο της Κορέας. «Τα πρόσφατα επιτεύγματα του εκσυγχρονισμού δεν άλλαξαν ουσιαστικά τον πολιτικό προσανατολισμό του κινεζικού στρατό» τονίζει ο Αμερικανός αναλυτής.
Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι καθώς παρακμάζει η Κίνα, θα επηρεαστεί και η ετοιμότητα μάχης των ενόπλων της δυνάμεων. Έτσι, «η προοπτική ενός μεγάλης κλίμακας, υψηλής έντασης πολέμου ΗΠΑ-Κίνας είναι απίθανη σε αυτό το σημείο. Εάν οι εντάσεις ΗΠΑ-Κίνας κλιμακωθούν σε εχθροπραξίες, η Κίνα θα αντιμετωπίσει ισχυρά κίνητρα για να προτιμήσει έμμεσες μεθόδους μάχης έναντι συμβατικού πολέμου μεγάλης κλίμακας» σημειώνει ο ειδικός.
Ο Χιθ υπογραμμίζει πως ο αμυντικός σχεδιασμός των ΗΠΑ θα πρέπει να εξετάσει ένα πλαίσιο απειλών που ανυψώνει ένα ευρύτερο φάσμα απειλών παράλληλα με την απομακρυσμένη πιθανότητα συμβατικού πολέμου με την Κίνα.
Στην υπηρεσία του κόμματος
Αντίθετα, με την παραπάνω εικόνα, ο Χιθ υπογραμμίζει πως «ένας στρατός που έχει δημιουργηθεί για να επικρατεί έναντι των εξωτερικών εχθρών δίνει προτεραιότητα στις αξιοκρατικές προαγωγές, τα ευέλικτα συστήματα διοίκησης και ένα επαγγελματικό ήθος που υποστηρίζει την πίστη στους πολιτικούς και στρατιωτικούς θεσμούς έναντι της πίστης σε μεμονωμένους πολιτικούς ηγέτες».
Έτσι, ένας τέτοιος στρατός μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματικός ενάντια στον εχθρό, αλλά είναι δεν είναι και τόσο κατάλληλος για εσωτερικές παρεμβάσεις, όπως συμβαίνει στο Πεκίνο, σύμφωνα με τον αναλυτή. «Εν ολίγοις, οι στρατιωτικοί είναι εγγενώς πολιτικές οντότητες που αντικατοπτρίζουν τις προτεραιότητες και τις επιταγές των κρατών που υπηρετούν».
Κάθε στρατός είναι εγγενώς βελτιστοποιημένος για να εξυπηρετεί ορισμένες λειτουργίες αλλά όχι κάποιες άλλες. Έτσι, ο κινεζικός στρατός είναι θεμελιωδώς επικεντρωμένος στη διατήρηση της εξουσίας του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) και όχι στην προετοιμασία για πόλεμο.
Το ενδεχόμενο σύγκρουσης δεν αποκλείεται
Ο Χιθ πάντως, ξεκαθαρίζει ότι τίποτα από όσα ισχυρίζεται δεν έχουν σκοπό να υποβαθμίσουν τις εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. «Ούτε οι ισχυρισμοί μου πρέπει να ερμηνευθούν ότι υποδηλώνουν ότι κάποιου είδους σύγκρουση είναι αδύνατη. Οι διαφορές των ΗΠΑ με την Κίνα είναι βαθιά ριζωμένες και είναι απίθανο να επιλυθούν σύντομα» και συνεχίζει λέγοντας ότι «οι εντάσεις παραμένουν και θα μπορούσαν να επιδεινωθούν με την πάροδο του χρόνου.
Δίχως λοιπόν να αποκλειστεί το ενδεχόμενο οι σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας να γίνουν εχθρικές, ο Χιθ απλά υπογραμίζει ότι αν συμβεί αυτό, η Κίνα θα πρέπει να λειτουργήσει εντός των περιορισμών των πολιτικών και στρατιωτικών της αδυναμιών.
Σε αντίθεση με τους αντιπάλους των ΗΠΑ του 20ου αιώνα, όπως η αυτοκρατορική Ιαπωνία, η Ναζιστική Γερμανία και η ΕΣΣΔ, σήμερα μια εχθρική Κίνα θα έπρεπε να πολεμήσει χρησιμοποιώντας έναν στρατό που δεν έχει σχεδιαστεί για να πολεμήσει, καταλήγει.