Όλοι τους ηγήθηκαν του υπουργείου Οικονομικών επίκ κυβερνήσεων Δημοκρατικών, στις ΗΠΑ, από τη δεκαετία του 1990 μέχρι το 2025. Με δημόσια παρέμβασή τους, όμως, ενώνουν τις φωνές τους στο παρόν, αντιδρώντας στις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, κάνοντας λόγο ακόμα και για παραβίαση του Συντάγματος.
Ειδικότερα, με κοινό τους άρθρο στους New York Times, οι Τζάνετ Γέλεν, Τζακ Λιου, Τίμοθι Γκέιτνερ, Λόρενς Σάμερς και Ρόμπερτ Ρούμπιν εκφράζουν έντονα την ανησυχία τους για τις αλλαγές στο σύστημα δημοσίων πληρωμών, θεωρώντας τες παράνομες.
Υπενθυμίζεται ότι το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου, ένας ομοσπονδιακός δικαστής μπλόκαρε, τουλάχιστον προσωρινά, κάποια άτομα της νέας κυβέρνησης από το σύστημα πληρωμών του Υπουργείου Οικονομικών, σημειώνοντας τον κίνδυνο «ανεπανόρθωτης βλάβης».
«Το σύστημα πληρωμών του έθνους λειτουργούσε ιστορικά από μια πολύ μικρή ομάδα μη κομματικών δημοσίων υπαλλήλων καριέρας» αναφέρουν στο άρθρο τους. «Τις τελευταίες ημέρες, αυτός ο κανόνας έχει ανατραπεί και οι ρόλοι αυτών των μη κομματικών αξιωματούχων έχουν παραβιαστεί από πολιτικούς δρώντες, από το λεγόμενο Τμήμα Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας. Ο ένας διορίστηκε δημοσιονομικός βοηθός γραμματέας – μια θέση που για τις προηγούμενες οκτώ δεκαετίες προοριζόταν αποκλειστικά για δημόσιους υπαλλήλους για να διασφαλιστεί η αμεροληψία και η εμπιστοσύνη του κοινού στο χειρισμό και την πληρωμή των ομοσπονδιακών χρημάτων».
Ωστόσο, όπως καταγγέλλουν οι πρώην υπουργοί Οικονομικών, αυτοί οι πολιτικοί δρώντες δεν υπόκεινται στους ίδιους αυστηρούς κανόνες ηθικής όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ ένας εξαυτών συνεχίζει να εργάζεται παράλληλα σε ιδιωτική εταιρεία, θέτοντας ζήτημα σύκρουσης συμφερόντων.
Επιπλέον, προσθέτουν ότι αυτά τα πρόσωπα δεν έχουν εκπαίδευση και εμπειρία για να χειρίζονται προσωπικά δεδομένα — όπως αριθμούς κοινωνικής ασφάλισης και πληροφορίες τραπεζικών λογαριασμών.
Oι πέντε συνυπογράφοντες πρώην υπουργοί Οικονομικών: 1. Τζάνετ Γέλεν, 2. Τζακ Λιου, 3. Τίμοθι Γκέιτνερ, 4. Λόρενς Σάμερς και 5. Ρόμπερτ Ρούμπιν
«Η δύναμή τους υποβάλλει το σύστημα πληρωμών της Αμερικής και τα εξαιρετικά ευαίσθητα δεδομένα σε αυτό στον κίνδυνο έκθεσης, ενδεχομένως στους αντιπάλους μας» τονίζουν, προσθέοντας ότι η κρίσιμη υποδομή των ΗΠΑ κινδυνεύει να αποτύχει εάν ο κώδικας που την αναλαμβάνει δεν αντιμετωπιστεί με τη δέουσα προσοχή».
Ποτέ δεν το κάναμε
Εξηγούν ότι ο ρόλος του Υπουργείου Οικονομικών -και της εκτελεστικής εξουσίας ευρύτερα- δεν είναι να αποφασίζει ποιες υποσχέσεις ομοσπονδιακής χρηματοδότησης που έχει δώσει το Κογκρέσο θα τηρήσει και ποιες όχι. Επικαλούνται μάλιστα τη δήλωση του ανώτατου δικαστή Τζον Ρόμπερτς ότι «καμία περιοχή ανήκει τόσο πολύ στην αρμοδιότητα του Κογκρέσου όσο η εξουσία του πορτοφολιού».
«Κατά τη διάρκεια των συλλογικών μας 18 ετών στο τιμόνι του Υπουργείου Οικονομικών, δεν μας ζητήθηκε ποτέ να παύσουμε τις πληρωμές χρημάτων που έχει εγκριθεί από το Κογκρέσο. Ποτέ μετά την κυβέρνηση Νίξον δεν έχει εξεταστεί σοβαρά αυτό το είδος κυβερνητικών ενεργειών. Εκείνη την εποχή, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα ότι ο πρόεδρος δεν είχε την εξουσία να παρακρατήσει ομοσπονδιακά κεφάλαια που είχε εξουσιοδοτήσει το Κογκρέσο» σημειώνουν.
Οι πρώην υπουργοί παραδέχονται ότι η κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να επιδιώξει να αλλάξει τη νομοθεσία και να αλλάξει τις δαπάνες που οικειοποιήθηκε το Κογκρέσο, όπως είχαν κάνει και οι κυβερνήσεις πριν από αυτό. Έτσι, αν αλλάξει ο νόμος, θα είναι ο ρόλος της κυβέρνησης να εκτελέσει αυτές τις αλλαγές. Ωστόσο, ξεκαθαρίζουν ότι δεν εναπόκειται στο Υπουργείο Οικονομικών ή τη κυβέρνηση να αποφασίσει ποιες από τις εγκεκριμένες δεσμεύσεις μας από το Κογκρέσο θα εκπληρώσουμε ή ποιες θα παραμερίσουμε.