Ο Τάκης Ζαχαράτος άνοιξε την καρδιά του στη «Μεγάλη Εικόνα» και τη Νίκη Λυμπεράκη.
Ο πετυχημένος showman και μίμος υποδέχεται τη δημοσιογράφο του MEGA στο Θέατρο Embassy με αφορμή τη νέα του παράσταση και κάνει μία αναδρομή στη μακρόχρονη πορεία σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο.
«Είναι ένα είδος που το δημιούργησα “κατά λάθος”. Ήρθε μόνο του. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Ήμουν αθλητής της ενόργανης, ήθελα να γίνω προπονητής, μπήκα σε ένα κομμωτήριο, είδα πως κουρεύουν, κούρεψα δυο φίλες της αδελφής μου, μετά άλλες δυο, έγινα κομμωτής, έβγαζα χρήματα. Τελείωσα τον στρατό χωρίς να ζητήσω ποτέ χρήματα από τους γονείς μου», περιγράφει ο Τάκης Ζαχαράτος.
«Με το που γύρισα από τον στρατό, δεν πρόλαβα να πάω σπίτι, με πήγαν σε ένα κομμωτήριο που μου είχαν ετοιμάσει. Έβαλα τα κλάματα. Τους είπα ότι με καταστρέφουν. Με εκνευρίζει πάρα πολύ να αποφασίζει κάποιος άλλος για μένα. Το κομμωτήριο το κράτησα πολλά χρόνια με επιτυχία. Η μαμά μου μού είχε πει “θα σε βρουν”, δεν το πίστευα αλλά έγινε… Πιστεύω στο άστρο, στην τύχη, και στο να μην το φοβηθείς, να ρισκάρεις», αφηγείται στη Νίκη Λυμπεράκη.
«Κάνω ζωή… μοναχού. Δεν έχω προσωπική ζωή. […] Η ψυχανάλυση είναι το πιο σπουδαίο δώρο που έχω κάνει στον εαυτό μου. […] Τα χρήματα δεν τα εκτιμώ, δεν τα έβαλα ποτέ πρώτα στη ζωή μου. […] Πιστεύω πολύ στον Θεό. Πηγαίνω στην εκκλησία, γιατί μου αρέσει. […] Στην αρχή υπήρχαν άνθρωποι που δυσαρεστούνταν που τους σατίριζα, γιατί δεν ήταν κάτι γνωστό. Είναι γνωστό ότι είχαν θυμώσει η Μιμή Ντενίση, η Αλέξια, η Άντζελα Δημητρίου και ο Γιώργος Μαζωνάκης», εξομολογείται ο Τάκης Ζαχαράτος σε άλλο σημείο της συνέντευξής του.
Ακόμη, ο Τάκης Ζαχαράτος μίλησε για τη σχέση του με τον χρόνο εκφράζοντας την άποψη πως οι ρυτίδες πηγάζουν από μέσα μας.
«Είμαστε παγιδευμένοι σε μια τοξική θετικότητα… Κάποια στιγμή θέλω να είμαι όπως είμαι και σε όποιον αρέσω. Οι άνθρωποι νομίζουμε ότι είμαστε ένα πράγμα. Το φίλτρο είναι παραμόρφωση, ψευδαίσθηση, ψέμα. Μας στοιχίζει αυτό. Δε θα σε δει ο άλλος μετά; Με τον χρόνο τα πάω τέλεια. Δε το περίμενα.
Θέλω να κρατήσω τη δροσιά της νεότητας αλλά αυτή η δροσιά ξεκινάει από μέσα, όχι απ’ έξω. Αν το μέσα είναι στεναχωρημένο και γερασμένο, η ρυτίδα της ψυχής βγαίνει πρώτη, όχι το δέρμα. Ο χρόνος σου φέρεται όπως του φέρεσαι. Ο χρόνος είναι συνοδοιπόρος… Αν τον δεις ως εχθρό θα σε γδάρει. Δεν έχω πρόβλημα με την ηλικία, δεν ισχύει αυτός ο αριθμός…» σχολίασε.