Oσο πιο γρήγορα ξεχαστεί το βράδυ της Πέμπτης 13 Φεβρουαρίου στον Παναθηναϊκό, τόσο καλύτερα για τον ίδιο το σύλλογο, αλλά και για τους οπαδούς του. Η ήττα από τους Ισλανδούς της Βίκινγκουρ έγραψε ιστορία με μαύρα γράμματα για το «τριφύλλι» την ίδια στιγμή που για το ισλανδικό ποδόσφαιρο, αυτή ήταν η πιο ένδοξη στιγμή στην ιστορία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, με την πρώτη νίκη ομάδας της χώρας σε νοκ-άουτ ματς της UEFA.
Και αυτή η μαγική στιγμή για την Ισλανδία, είναι μία τραγική στιγμή για τον Παναθηναϊκό που σπιλώνει το ευρωπαϊκό του όνομα, το οποίο έχτισε με θριάμβους και σπουδαίες επιτυχίες για πάρα πολλά χρόνια.
Γιατί δεν ήταν μόνο η πορεία του Γουέμπλεϊ, αλλά και σπουδαία διπλά όπως στο Αμστερνταμ με το γκολ του Κριστόφ Βαζέχα στον πρώτο ημιτελικό του Champions League 1995-96 με αντίπαλο τον Άγιαξ. ‘Η και πιο μετά, το 2010 όταν οι Νίνης και Σισέ έβαλαν… φωτιά στην Ρώμη και το «Ολίμπικο» με το 3-2 επί της Ρόμα στους «32» του Europa League!
Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτά τα παιχνίδια, αλλά ακόμα πάρα πολλά σπουδαία ευρωπαϊκά βράδια που γιγάντωσαν και δημιούργησαν το σπουδαίο όνομα που είχε ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη!
Το θέμα βέβαια δεν είναι η ιστορική αναδρομή, ούτε οι συγκρίσεις με το παρελθόν. Δικαιολογίες για τη βαριά αυτή ήττα δεν υπάρχουν και όσοι επιδιώκουν να τις … ανακαλύψουν, μόνο κακό προκαλούν στο «τριφύλλι».
Ούτε το κρύο, ούτε ο πλαστικός τάπητας, ούτε οι απουσίες μπορούν να ελαφρύνουν το 2-1 της Βίκινγκουρ, μίας ομάδας από την Ισλανδία, χωρίς καμία ευρωπαϊκή εμπειρία, που κοστίζει σχεδόν όσα έδωσε ο Παναθηναϊκός για να πάρει τον Μαντσίνι από τον Αρη, όπως πολύ εύστοχα έγραψε ένας συνάδελφος.
Μπορεί τα γκολ των Ισλανδών να ήταν δώρο από τους παίκτες του Παναθηναϊκού αλλά αυτό που προβλημάτισε περισσότερο, δεν ήταν η αμυντική λειτουργία, όσο η έλλειψη διάθεσης και πίστης για ένα θετικό αποτέλεσμα.
Αντιθέτως οι παίκτες της Βίκινγκουρ επέδειξαν τρομερό πάθος και αγωνίστηκαν σα να ήταν το ματς της ζωής τους και στο τέλος δίκαια πανηγύρισαν το 2-1. Αλλωστε το ποδόσφαιρο δεν είναι το άθλημα που κερδίζει πάντα ο καλύτερος, αλλά αυτός που το θέλει περισσότερο!
Για τη ρεβάνς δεν γίνεται φυσικά συζήτηση για το τι πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός. Μόνο με την αυτονόητη πρόκριση θα ξεχαστεί κάπως το βράδυ της Πέμπτης και το ατιμωτικό 2-1. Διαφορετικά, όλη η φετινή ομάδα καθώς και η διοίκηση θα ταυτιστούν με ένα από τα πιο μαύρα κεφάλαια στην μεγάλη ιστορία του Παναθηναϊκού.