Η 29η Μαΐου αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές στροφές της ιστορίας. Εκείνο το βράδυ, ο Ολυμπιακός άλλαξε την ιστορία. Την έγραψε ο ίδιος. Ως νικητής. Ως θριαμβευτής. Ως η πρώτη ελληνική ομάδα με ευρωπαϊκό τίτλο στην κατοχή της. Μπήκε στο κλαμπ των κατόχων. Των τροπαιούχων. Και καθιερώθηκε ως σύλλογος – σημείο αναφοράς στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ακριβώς 268 ημέρες μετά, το αποτύπωμα εκείνης της βραδιάς παραμένει φανερό και έντονο.
Ο Ολυμπιακός του σήμερα, είναι το 6ο φαβορί για την κατάκτηση του Europa League, σύμφωνα με τις στοιχηματικές εταιρείες. Δεν είναι κάτι που έτυχε. Είναι κάτι που το κέρδισε. Και συνεχίζει να το κερδίζει. Είναι το «ξεκλείδωμα» της ευρωπαϊκής του προσωπικότητας, που πλέον είναι φανερή σε κάθε λεπτό. Σε κάθε στιγμή. Την αισθάνεσαι, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος.
Η αλλαγή επιβεβαιώνεται από παντού. Πολλοί άκουσαν, αλλά πιθανότατα λίγοι έδωσαν σημασία στα λόγια του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα UEFA, Τζιόρτζιο Μαρκέτι, αμέσως μόλις ο η ομάδα του Πειραιά κληρώθηκε με την Μπόντο Γκλιμτ στους «16» του Europa League. «Ο Ολυμπιακός, η ομάδα με την καλύτερη άμυνα στη League Phase του Europa League, έχοντας δεχθεί μόνο τρία γκολ και με έξι clean shits», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Ιταλός μεγαλοπαράγοντας της UEFA, υπερτονίζοντας το… νέο μέγεθος του συλλόγου.
Ο Ολυμπιακός άλλαξε στάτους την 29η Μαΐου. Ακόμη και στους εγχώριους αμφισβητίες του, είναι φανερό αυτό. Κανείς δεν… γελάει με τις φιλοδοξίες για παρουσία των Ερυθρόλευκων στο Μπιλμπάο. Ακόμη και εντός συνόρων, κάτι που πριν λίγα χρόνια χλευαζόταν από «φίλους και εχθρούς», πλέον θεωρείται φυσιολογικό… Ο Ολυμπιακός πήρε ευρωπαϊκό τίτλο. Για να μην το ξανακάνει; Γιατί να μην διεκδικήσει να φτάσει ως το τέλος; Γιατί να μην φτάσει έως τον τελικό του Europa League, στις 21 Μαΐου, στο Σαμ Μαμές, στη… γειτονιά του Μεντιλίμπαρ;
Όλα αυτά τα «γιατί», πριν από λίγο καιρό, θα ήταν λόγος… πειραγμάτων. Πλέον είναι λόγος… ανησυχίας. Των αντιπάλων. Διότι όλα αυτά δεν τίθενται ως «όνειρα απατηλά». Αλλά ως στόχοι. Ο Ολυμπιακός στοχεύει να πάει όσο πιο μακριά γίνεται. Και δεν το κάνει στα λόγια. Το κάνει με την παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο. Εχοντας εξελιχθεί σε μία από τις πιο σκληρές ομάδες της Ευρώπης. Ακόμη και οι Νορβηγοί της Μπόντο-Γκλίμτ το παραδέχθηκαν. Προτιμούσαν τη Ρέιντζερς για αντίπαλο. Προτιμούσαν να αποφύγουν την «ενοχλητική ποδοσφαιρική συμμορία» του Μεντιλίμπαρ.
Ο Ολυμπιακός δεν θα έχει εύκολο έργο απέναντι στην Μπόντο-Γκλιμτ. Το γνωρίζει. Το έχει βιώσει σε άλλες περιπτώσεις. Το έχει κάνει κτήμα του πως τίποτα δεν θα κερδίσει εάν δεν μπει με το μαχαίρι στα δόντια σε όλα τα ματς. Πόσο μάλλον σε μία περίοδο που όλα είναι δύσκολα και απαιτητικά. Και το πρόγραμμα… αποπνικτικό: 5 ματς με την ΑΕΚ, 3 με τον ΠΑΟΚ, 2 με τον Παναθηναϊκό, 2 με την Μπόντο Γκλιμτ, έναν με τον ΟΦΗ. Αυτά είναι τα «σίγουρα» παιχνίδια έως το φινάλε. Και μετά από αυτά, μπορεί να προκύψουν τελικός Κυπέλλου (ΟΦΗ ή Αστέρας AKTOR) και ό,τι έρθει στην Ευρώπη.
Από την Κυριακή και για τις επόμενες 18 ημέρες οι Ερυθρόλευκοι έχουν να παίξουν με ΠΑΟΚ μέσα (23/02), ΑΕΚ μέσα (1ος ημιτελικός Κυπέλλου, 26/02), ΑΕΚ έξω (02/03), Μπόντο-Γκλιμτ έξω (06/03), ΟΦΗ μέσα (09/03), Μπόντο-Γκλιμτ Μέσα (13/02). Και όλα αυτά, χωρίς να βάζουμε στην κουβέντα τα Play-offs, που αν και δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη η επίσημη ημερομηνία έναρξης, βάσει προκήρυξης ξεκινούν μία εβδομάδα αργότερα από την τελευταία αγωνιστική, άρα, η πιθανότερη ημερομηνία είναι η 16 Μαρτίου!
Κι όμως, στο Ρέντη, για τον Μεντιλίμπαρ και τους ποδοσφαιριστές του, αυτό το «βουνό» δεν τρομάζει. Το κλίμα είναι τέτοιο, που σε κανέναν δεν προκαλεί φόβο η ανησυχία. Μόνο αδημονία. Και όρεξη για «όλα»!