Μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία, που είχαν ως αποτέλεσμα την πτώση του αυταρχικού ηγέτη Μπασάρ αλ Άσαντ, η χώρα αρχίζει σιγά σιγά να επανέρχεται στην κανονικότητα.
Την Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου οι αρχές αρχίζουν να επαναλειτουργούν τα σχολεία
Οι μαθητές περίμεναν χαρούμενα στο προαύλιο ενός λυκείου αγοριών στη Δαμασκό το πρωί της Κυριακής και χειροκρότησαν όταν ο γραμματέας του σχολείου, Ραέντ Νάσερ, κρέμασε τη σημαία που υιοθετήθηκε από τις νέες αρχές.
«Όλα είναι καλά. Είμαστε πλήρως εξοπλισμένοι. Δουλέψαμε δύο, τρεις ημέρες για να εξοπλίσουμε το σχολείο με τις απαραίτητες υπηρεσίες για την ασφαλή επιστροφή των μαθητών», ανέφερε ο Νάσερ σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Reuters, προσθέτοντας ότι το σχολείο Τζαβντάτ αλ-Χασέμι δεν είχε υποστεί ζημιές.
Σε μια τάξη, ένας μαθητής κόλλησε τη νέα σημαία σε έναν τοίχο.
«Είμαι αισιόδοξος και πολύ χαρούμενος», δήλωσε ο μαθητής Σαλάχ αλ-Ντιν Ντιάμπ.
«Περπατούσα στο δρόμο και φοβόμουν ότι θα με επιστρατεύσουν. Φοβόμουν όταν έφτανα σε ένα σημείο ελέγχου του στρατού».
Η εκπαίδευση κατά την διάρκεια του εμφυλίου
Πριν από τον πόλεμο σχεδόν όλα τα παιδιά της Συρίας φοιτούσαν στο σχολείο. Τα ποσοστά αλφαβητισμού ξεπερνούσαν το 90%.
Όμως, τέσσερα χρόνια από την έναρξη της σύγκρουσης, ορισμένες πηγές υπολόγιζαν ότι η Συρία είχε το δεύτερο χειρότερο ποσοστό εγγραφών στον κόσμο, με σχεδόν 3 εκατομμύρια παιδιά σχολικής ηλικίας από τη Συρία να μην πηγαίνουν πλέον σχολείο.
Ο πόλεμος κατέστρεψε πολλές σχολικές υποδομές και είχε ως αποτέλεσμα τη διακοπή της εκπαίδευσης για εκατομμύρια παιδιά.
Στις περιοχές που ήταν υπό τον έλεγχο του καθεστώτος Άσαντ, τα σχολεία παρέμειναν ανοιχτά, αλλά με σοβαρές ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και δασκάλους.
Στις περιοχές που κατείχαν οι αντάρτες ή οι ισλαμιστές, τα σχολεία έκλειναν ή είχαν προσαρμοστεί στα νέα καθεστώτα, με συχνά διαφορετικά προγράμματα σπουδών, ενώ σε περιοχές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) η εκπαίδευση αφορούσε κυρίως τη σαρία και την ισλαμική ιδεολογία.
Στις περιοχές αυτές μάλιστα, τα κορίτσια αποκλείστηκαν από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και η εκπαίδευσή τους περιορίστηκε σε αυστηρές θρησκευτικές διδασκαλίες.
Εκατομμύρια παιδιά έμειναν εκτός σχολείου λόγω των συγκρούσεων και της μετανάστευσης, ενώ πολλές οικογένειες εκτοπίστηκαν είτε εντός της χώρας είτε στο εξωτερικό, με τις διεθνείς οργανώσεις να προσπαθούν να παρέχουν εναλλακτικές μορφές εκπαίδευσης, όπως σχολεία σε καταυλισμούς προσφύγων ή διαδικτυακά μαθήματα.