Η Τοσκάνη ενέκρινε την Τρίτη έναν νόμο για το δικαίωμα στον θάνατο, αποτελώντας την πρώτη περιφέρεια στην ρωμαιοκαθολική Ιταλία που ρυθμίζει την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, ελλείψει εθνικής νομοθεσίας για ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο θέμα, όπως μεταφέρει το Reuters.
Το συνταγματικό δικαστήριο της Ιταλίας νομιμοποίησε de facto τη διαδικασία το 2019 και κάλεσε το κοινοβούλιο να ψηφίσει νόμο για την παροχή σαφούς νομικού πλαισίου. Όμως η πρόσκληση δεν εισακούστηκε, με τους εθνικούς πολιτικούς να αποφεύγουν το θέμα.
Ο περιφερειακός νόμος της Τοσκάνης, ο οποίος ψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία 27-13, διευκρινίζει πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται τα αιτήματα υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης μιας ιατρικής επιτροπής να εξετάζει τις αιτήσεις εντός 30 ημερών.
Εάν πληρούνται τα κριτήρια, η περιφερειακή υπηρεσία υγείας πρέπει να παράσχει τα απαραίτητα φάρμακα και υγειονομικό προσωπικό εντός 10 ημερών, εκτός εάν ο ασθενής επιθυμεί να εκτελέσει τη διαδικασία ο δικός του γιατρός.
Οι γιατροί στην Ιταλία έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν για λόγους συνείδησης ή δεοντολογίας
Ο νόμος επιτρέπει στους γιατρούς να αρνηθούν να συμμετάσχουν για ηθικούς ή δεοντολογικούς λόγους – παρόμοια με ό,τι επιτρέπεται ήδη από την εθνική νομοθεσία για τις αμβλώσεις στους λεγόμενους αντιρρησίες συνείδησης.
Πριν από την έγκριση του νόμου, η συντηρητική καθολική φιλανθρωπική οργάνωση Pro Vita Famiglia επέκρινε την Τοσκάνη ότι μετατράπηκε σε «ένα είδος ιταλικής Ελβετίας», όπου ο «κρατικός θάνατος» χορηγείται για να «απαλλαγούμε από άρρωστους, εύθραυστους, ηλικιωμένους και μοναχικούς ανθρώπους». Η Ελβετία επιτρέπει την υποβοηθούμενη αυτοκτονία από τη δεκαετία του 1940.
Η υγειονομική περίθαλψη στην Ιταλία είναι σε μεγάλο βαθμό περιφερειακή αρμοδιότητα. Η Τοσκάνη κυβερνάται από την κεντροαριστερά, αλλά σε εθνικό επίπεδο ο δεξιός συνασπισμός της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι είναι σε γενικές γραμμές κατά της ευθανασίας.
Η ιστορία της Ιταλίας σε σχέση με το δικαίωμα στον θάνατο
Πέρυσι, ωστόσο, ένα νομοσχέδιο για το δικαίωμα στον θάνατο συζητήθηκε στην περιφερειακή συνέλευση του δεξιού Βένετο και απέτυχε να περάσει με μόλις μία ψήφο, καθώς τόσο το κεντροαριστερό όσο και το κεντροδεξιό στρατόπεδο διχάστηκαν στο θέμα.
Το 2019, το Συνταγματικό Δικαστήριο αποποινικοποίησε την υποβοήθηση θανάτου για ασθενείς που πάσχουν από ανίατες ασθένειες που προκαλούν «αφόρητο» πόνο και οι οποίοι εκφράζουν σαφή βούληση να πεθάνουν.
Παρ’ όλα αυτά, οι περιφερειακές υγειονομικές αρχές παραμένουν απρόθυμες να εγκρίνουν τα αιτήματα υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, γεγονός που προκάλεσε εκστρατεία της «Ένωσης υπέρ της ευθανασίας Λούκα Κοσιόνι» για σαφέστερη νομοθεσία επί του θέματος.
Η φιλανθρωπική οργάνωση επιδιώκει να εισαγάγει νόμους για την υποβοηθούμενη θανάτωση σε καθεμία από τις 20 περιφέρειες της Ιταλίας και η εκστρατεία της ενέπνευσε τόσο το νομοσχέδιο στην Τοσκάνη όσο και εκείνο που απέτυχε στο Βένετο. Άλλες ιταλικές περιφέρειες επεξεργάζονται παρόμοια νομοθεσία.
O εικονιζόμενος Φεντερίκο Καρμπόνι ήταν ο πρώτος Ιταλός που άσκησε το δικαίωμα στον θάνατο στην Ιταλία το 2022 με ειδική διαδικασία. Μέχρι τότε, οι ασθενείς έπρεπε να ταξιδέψουν στην Ελβετία. Πλέον η γραφειοκρατία απλοποιείται εφόσον πληρούνται κάποια σαφή κριτήρια.