«Εκεί στην Αθήνα δεν ξεσηκώνεστε». Αυτή ήταν η πρώτη ατάκα που συνομολόγησαν οι δύο νεαροί αγρότες, ο 28χρονος Παντελής Φασούλας από την Αμφιθέα και ο 27χρονος Νίκος Γεροκώστας από το Πουρνάρι, που συναντήσαμε στο αγροτικό μπλόκο της Γυρτώνης στη Λάρισα, τα ξημερώματα της 10ης Φεβρουαρίου.
Εντυπωσιακή εικόνα, τα δεκάδες τρακτέρ παρατεταγμένα σε θέσεις μάχης, έτοιμα να φτάσουν-αν αποφασιστεί- μέχρι και την πρωτεύουσα, Η ώρα είναι 02:00 το πρωί.
Πλησιάζουμε στο μπλόκο και αντί να συναντήσουμε όπως θα ανέμενε κανείς αγρότες μεγάλους σε ηλικία, ενδεχομένως με πολλά ένσημα στο αγροτικό κίνημα, πετυχαίνουμε τον Παντελή και τον Νίκο.
Καπνίζουν γύρω από το μαγκάλι που τους ζεσταίνει σε μια αρκετά κρύα νύχτα. Άλλο ένα μαγκάλι καίει και για τους αστυνομικούς που βρίσκονται εκεί δίπλα.
«Σας δημιουργούν πρόβλημα;» ρωτάμε, «κανένα, ειδικά αυτοί», λένε, επισημαίνοντας ωστόσο ότι τα ΜΑΤ δεν είναι το ίδιο φιλικά με τους αγρότες.
Το μαγκάλι των αγροτών
«Θα μαχόμαστε για το επάγγελμα που αγαπάμε»
Απαντώντας πώς επέλεξαν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του αγρότη -που ομολογουμένως έχει αρκετές δυσκολίες- αλλά και να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους, ο Παντελής τονίζει πως «θέλαμε και οι δύο να μείνουμε στο επάγγελμα. Ήταν καθαρά επιλογή μας. Δεν μας το… επέβαλλε κάποιος. Από τη στιγμή που κάνουμε αυτό το πράγμα, που επιλέξαμε και αγαπάμε θα καθίσουμε και θα μαχόμαστε».
«Πιστεύω στο αγροτικό κίνημα σε τίποτα άλλο, χωρίς κάποια άλλη ταμπέλα», λέει ο Παντελής κατά τη διάρκεια της συζήτησης.
«Αγωνιζόμαστε για την επιβίωσή μας. Αναπλήρωση εισοδήματος, μείωση του κόστους παραγωγής»
«Ειπώθηκαν πράγματα από την κυβέρνηση που δεν έχουν πραγματοποιηθεί»
Όσον αφορά τις διεκδικήσεις τους, ο Παντελής επισημαίνει πως «τα τελευταία δύο χρόνια είναι πολύ δύσκολα για τον δικό μας τον τομέα. Έχουν ειπωθεί πράγματα που δεν έχουν πραγματοποιηθεί από τους υπουργούς και την κυβέρνηση. Έχουμε το ζήτημα του κόστους παραγωγής που είναι σημαντικό για όλες τις καλλιέργειες, για τα δέντρα και τις αρόσιμες. Το δεύτερο και σημαντικότερο πρόβλημα είναι η τιμή του πετρελαίου. Ακούσαμε ότι θα πάρουμε φόρο επιστροφής. Εμείς δεν ζητάμε όμως αυτό το πράγμα, θέλουμε πετρέλαιο, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, να παίρνουμε αγροτικό πετρέλαιο στην αντλία».
Για τον αν αναμένεται κλιμάκωση του αγώνα, που ήδη διαρκεί περί τις 20 μέρες, οι δύο νεαροί αγρότες υπογραμμίζουν ότι θα παραμείνουν στο μπλόκο για όσο χρειαστεί. Όπως ανέφεραν, «η κλιμάκωση ξεκίνησε εδώ και μέρες και έχουμε κάποιες… υποψήφιες συναντήσεις. Αυτό θα συμβεί ενώ θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας». Άλλωστε πάντα παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο καθόδου στην Αθήνα, όπως συνέβη και πέρσι.
«Δεν έχουμε τη βεβαιότητα ότι δεν θα ξαναπεράσουμε τα ίδια»
Για τον Daniel, τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν την περιοχή και την αγροτική παραγωγή, επισημαίνουν πως «πήραμε κάποιες αποζημιώσεις για την περσινή χρονιά που δεν είχαμε να εισοδεύσουμε από κάπου. Ήμαστε εδώ 1,5 χρόνο μετά, λεφτά που είχαν πει ότι θα τα πάρουμε από τότε δεν τα έχουμε πάρει ακόμη. Υπάρχει κόσμος που δεν έχει να πληρώσει. Η περιφέρεια Θεσσαλίας δεν είναι πουθενά. Έργα που θα έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί δεν έχουν γίνει. ‘Και καλά’ με βάση τα χρονοδιαγράμματα θα γίνουν στο άμεσο μέλλον. Δεν έχουμε τη βεβαιότητα ότι δεν θα ξαναπεράσουμε τα ίδια. Πέρσι έγιναν σκάνδαλα και μοιράστηκαν χρήματα σε περιοχές που δεν έπρεπε να μοιραστούν».
Φεύγοντας η συζήτηση κινείτο γύρω από τους νεαρούς της επαρχίας. Οι φίλοι των δύο αγροτών αποχωρούν από τα χωριά για τις πόλεις. Ο Νίκος αστειεύεται ότι «θα πάει να δουλέψει και αυτός στη Μύκονο». Είναι γεγονός ότι οι νεολαίοι δεν επιλέγουν την εργασία στον πρωτογενή τομέα. Η δυσκολία, η μη χάραξη κεντρικής πολιτικής και στήριξης από το κράτος και η γενικότερη αστάθεια στο επάγγελμα είναι μερικοί από τους λόγους που την κάνουν αποτρεπτική.