Στο ποδόσφαιρο, πάντα οι ήττες φέρνουν απογοήτευση, ανεξαρτήτως αντιπάλου και διοργάνωσης. Υπάρχουν, όμως και ήττες που είναι πολύ πιο… βαριές και οδυνηρές από τις άλλες και ο αντίκτυπος τους ταρακουνά για καιρό την ηττημένη ομάδα.
Ένα τέτοιο αποτέλεσμα ήταν η επικράτηση με 3-1 της Λαμίας επί του Παναθηναϊκού, ένα αποτέλεσμα που ταπείνωσε το «τριφύλλι» και προκάλεσε τεράστια στενοχώρια στους φίλους της ομάδας. Και πώς να μην τους κάνει… κομμάτια, όταν ο Παναθηναϊκός έχασε από την τελευταία ομάδα του πρωταθλήματος, η οποία είχε να νικήσει από τον περασμένο Αύγουστο και την πρώτη αγωνιστική και δεν είχε καταφέρει να πάρει εντός έδρας τους τρεις βαθμούς στο φετινό πρωτάθλημα.
Μία ομάδα που δεν είχε κανένα κίνητρο στο συγκεκριμένο παιχνίδι εν αντιθέσει με τους «πράσινους», αλλά απέδειξε ότι εάν παίξεις με μυαλό και πάθος, δεν μετράνε καθόλου τα ακριβά συμβόλαια και τα «βαριά» ονόματα του αντιπάλου.
Για το πως έχασε ο Παναθηναϊκός στη Λαμία, ήδη έxoυν γίνει πολλές αναλύσεις και απόπειρες εξήγησης του αρνητικού αποτελέσματος. Η τραγική εικόνα και η ήττα, πέρα από την αδιαμφισβήτητη απώλεια κάθε ελπίδας για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, προκάλεσε και τις πρώτες γκρίνιες για του Ρουϊ Βιτόρια.
Τα εγκληματικά λάθη του Βιτόρια
Μέχρι τώρα ο Πορτογάλος τεχνικός, είχε χρεωθεί τη βελτίωση του αγωνιστικού προσώπου του Παναθηναϊκού και την επιστροφή στις καλές εμφανίσεις. Ωστόσο, τα πολλά και σε μεγάλο βαθμό ακατανόητα λάθη του στη Λαμία, έχουν ξεσηκώσει έντονη κριτική για το πρόσωπο του.
Κανείς δεν κατάλαβε το λόγο που παρέταξε την ομάδα με τρία αμυντικά χαφ (Αράο, Μαξίμοβιτς και Τσέριν), λες και αντίπαλος ήταν Ρεάλ Μαδρίτης και όχι η ουραγός της Super League. Ουδείς μπορεί να αντιληφθεί την εμμονή του στον σκασμένο από την κούραση Μλαντένοβιτς τον οποίο τελικά έκανε αλλαγή. Αλλά και η χρησιμοποίηση των ανέτοιμων Αράο και Βαγιανίδη, επίσης προκαλούν απορίες.
Οσο για τη χρησιμοποίηση του Μαντσίνι στη θέση του δεξιού μπακ, μόνο με κάποιο όνειρο που είδε το προηγούμενο βράδυ ο Πορτογάλος μπορεί να εξηγηθεί!
Ο Ρουϊ Βιτόρια δεν θα κριθεί τώρα, αλλά στο τέλος της σεζόν, ωστόσο τα πρώτα σύννεφα έχουν παρουσιαστεί. Με τον Παναθηναϊκό να είναι εκτός Κυπέλλου, να βλέπει το πρωτάθλημα να χάνεται, έχει ως μοναδική σανίδα σωτηρίας το Conference League, αλλά εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
Σε κάθε περίπτωση, ο Παναθηναϊκός βλέπει για μία ακόμη χρονιά η κατάκτηση του πρωταθλήματος να μοιάζει όνειρο μακρινό και τους φίλους της ομάδας να πρέπει να γυρίσουν πίσω στο μακρινό 2010 για να θυμηθούν τον τελευταίο τίτλο στη Super League.
Δεκαπέντε χρόνια χωρίς πρωτάθλημα είναι πάρα πολλά για έναν ιστορικό και σπουδαίο σύλλογο όπως είναι ο Παναθηναϊκός. Και για αυτά τα 15 χρόνια στέρησης, φυσικά και δεν φταίει ούτε ο Ρουϊ Βιτόρια, ούτε οι προκάτοχοι του, ούτε οι ποδοσφαιριστές που έχουν φορέσει την πράσινη φανέλα.
Η ευθύνη ξεκινά από την κορυφή, από τον άνθρωπο που λαμβάνει τις αποφάσεις για την ομάδα και δεν είναι άλλος από τον Γιάννη Αλαφούζο!